در متن این پیام آمده است:
دعوت به صرفه جویی بدون گسترش سواد آبی پایدار نمی ماند
هر ساله با شروع فصل گرما، فصلی که بیشترین مصرف آب و برق را به همراه دارد، موضوع صرفه جویی و مصرف درست منابع، برجسته تر از زمان های دیگر می شود. در سال خشکی مانند امسال، که میزان بارش ها و به دنبال آن ذخیره آب در سدها از جمله در تهران، با کاهش چشم گیری همراه است؛ موضوع مشارکت عمومی برای گذر از کم آبی، حیاتی تر می شود و فرصت هایی نظیر هفته نخست تیر ماه که با عنوان هفته صرفه جویی در مصرف آب و برق نامگذاری شده، ظرفیت مناسبی برای جلب توجه ها و اقدامات در مسیر نجات آب در کل جامعه محسوب می شود. اما نباید از خاطر برد که تنها با چند اقدام نمادین یا شعارها و پیام های آموزشی، نمی توان انتظار داشت، فرهنگ بد مصرفی که متاسفانه در بخش های زیادی از جامعه ما، چه در شهرها و چه در روستاها و به نوعی دیگر در بخش کشاورزی، مدت هاست رواج داشته، تغییر نماید.
همانند هر پدیده فرهنگی دیگر، رویکرد عمومی و اجتماعی حفاظت از آب و توجه به محدودیت هایی که سال به سال نیز در حال افزایش است؛ نیازمند اقدامات پایه ای و ریشه ای است؛ موضوعی که در حوزه آب، از آن با عنوان "سواد آبی"، یاد می شود و در آن، زنجیره ای از آگاهی ها، حساسیت و در نهایت رفتارهای صحیح و جهت گیری های مناسب برای نجات آب، در درون افراد نهادینه می شود تا فرهنگی متفاوت و نگاهی جدید به آب، متناسب با داشته ها و نداشته ها، شکل بگیرد. بدیهی است که یکی از مهمترین اقشار جامعه، نوجوانان و نسل آینده هستند که ضمن تاثیرپذیرتر بودن در آموزش ها، بر روی اطرافیان خود نیز تاثیرگذاری قابل توجهی دارند. با چنین نگاهی بوده که در طول سال های اخیر، هم راستا با کل بخش آب کشور، آب منطقه ای تهران، تلاش نموده تا در همکاری نزدیک با آموزش و پرورش و دبیران گران قدر، زمینه توسعه دانش صحیح در رابطه با آب و منابع آبی را در میان دانش آموزان عزیز متوسطه اول و متوسطه دوم، ایجاد نماید و کتاب نونگاشت "انسان و محیط زیست" نیز از جمله ظرفیت های ارزنده در این مسیر بوده است.
بی شک تا رسیدن به قله و هدف داشتن نسلی متفاوت از نظر دانش و مسئولیت پذیری در قبال آب و محیط زیست، راهی دراز در پیش داریم و پیمودن آن، نیازمند به ادامه و توسعه همکاری ها و هم افزایی هاست. تعاملاتی که به بهانه فرصت هایی مثل همین هفته صرفه جویی در مصرف آب و برق، می توانند مستحکم تر نیز شوند. باور داریم که بدون این بستر آگاهی و حساسیت نسبت به آب، تنها دعوت و تبلیغ صرفه جویی، نمی تواند ما را به فرهنگی جدید و پایدار از نظر حفاظت از منابع آبی برساند و اقدامات مربوط به گسترش سواد آبی، هرچند دیربازده و نیازمند حوصله و صبوری است، اما نتایج آن، پایدار و راهگشاست...
